زیردریاییهای AUKUS سالها از برخورد با آب فاصله دارند، اما قبلاً اولین قربانی خود را گرفتهاند. رابطه بین دولت کارگر و سیاستمدار بزرگ حزب، پل کیتینگ، از بین رفته است. در حقیقت، قبلاً در مورد این موضوع لیست بدی داشت، اما اکنون به طور غیرقابل برگشتی پاره شده است.
نخست وزیر سابق به دلیل حمایت سریع از ایده AUKUS زمانی که توسط دولت موریسون شکل گرفت، از حزب کارگر در مخالفت انتقاد کرد.
این انتقاد روز چهارشنبه و پس از رونمایی از جزئیات نهایی طرح زیردریایی، تبدیل به یک اسپری فوق العاده در باشگاه ملی مطبوعات شد.
جو بایدن به عنوان رئیس جمهوری توصیف شد که به سختی می تواند سه جمله منسجم را کنار هم بگذارد. آژانس های امنیتی استرالیا "نینگ-نانگ" و "دوپینگ" بودند.
روزنامه نگاران حتی بدتر خوانده می شدند.
برای اعضای ارشد دولت آنتونی آلبانیز، ریچارد مارلز و پنی وانگ کنار گذاشتن این موضوع چندان آسان نیست. از نظر آنها، لقب "وزرای جدی نابخردان" که به تازگی "بدترین تصمیم بین المللی" را توسط یک دولت کارگر در 100 سال گذشته گرفته بودند، باعث ایجاد نیش می شد.
تنها تهدیدی که استرالیا باید نگران آن باشد کیتینگ استدلال کرد که آنتونی آلبانیز این هفته توسط همتایان بریتانیایی و آمریکایی خود نقش آفرینی کرد.
قابل ذکر است که تنها یک هدف وجود داشت که کیتینگ تمایلی به لمس آن نداشت: چین.
حملات سایبری پربار به عنوان رفتار عادی یک قدرت بزرگ رد شد. همچنین ادعای قلمرو مورد مناقشه در دریای چین جنوبی.
کیتینگ حتی انتقاد از پکن را به دلیل آنچه در گزارش سازمان ملل به عنوان نقض جدی حقوق بشرعلیه جمعیت اقلیت اویغور آن توصیف شده است، نمی پذیرد.
او گفت: این مورد مناقشه است. همچنین نخستوزیر سابق فکر نمیکرد که کسی نباید از افزایش سریع نظامی چین که شامل افزایش 7.2 درصدی هزینههای دفاعی در سال جاری به حدود 335 میلیارد دلار بودجه سالانه (در مقایسه با برنامه استرالیا برای هزینه کردن 386 دلار) میشود، ناراحت شود.
از نظر پل کیتینگ، هیچ یک از رفتارهای چین در زمینه تجارت، جنگ سایبری، مداخله خارجی، اعمال قدرت خود در آب های مورد مناقشه، تعهد رئیس جمهور شی جین پینگ برای اتحاد مجدد تایوان یا گسترش سریع نظامی او تهدیدی برای استرالیا محسوب نمی شود.
این رفتار که اغلب به عنوان جنگ «منطقه خاکستری» چین توصیف میشود، از نظر جهانبینی سیاه و سفید کیتینگ، کاملاً غافلگیرکننده و نگرانکننده نیست.\
تنها تهدیدی که باید نگران آن باشیم، دورنمای کاملاً دور از انتظار فرود نیروهای چینی در خاک استرالیا است.
وی با اشاره به اینکه این کار برای چینی ها امکان پذیر نیست، گفت: یعنی یک ناو نظامی با ارتشی عظیم می آورند تا ما را اشغال کنند.
یک تغییر اساسی مهم به عبارت دیگر، هر چیزی کمتر از کشتی های نظامی چینی که در استرالیا فرود می آیند، نباید یک تهدید تلقی شود.
این به قلب تغییر استراتژیک تحت AUKUS است.
سیاست دفاعی استرالیا قبلاً حول محور دفاع از استرالیا بود. تحت AUKUS، سیاست دفاعی به دفاع از خطوط دریایی در شمال و ایفای نقش در "ایمنی منطقه" تغییر می کند.
کیتینگ در انتقاد از این تغییر اساسی استراتژیک تنها نیست. بسیاری از تحلیلگران دیگر تعجب میکنند که چرا استرالیا به این قابلیت نیاز دارد که زیردریاییهای هستهای را برای ماهها در دریای چین جنوبی در کمین خود داشته باشد، و نگران هستند که ما اکنون به مراتب بیشتر وابسته به ایالات متحده باشیم.
اما دیدگاه دو حزبی رهبران امروزی این است که این یک تغییر اساسا مهم است.
جنگ منطقه خاکستری چین باید جدی گرفته شود. نمی توان آن را نادیده گرفت.
کیم بیزلی که به عنوان وزیر دفاع در دولت هاوک، رهبر حزب کارگر برای نزدیک به شش سال و سفیر در واشنگتن خدمت کرده است، این کار را انجام نمی دهد.
او بیهوده بودن قرارداد AUKUS توسط کیتینگ را رد میکند و متعجب است که چرا ساخت زیردریاییهای هستهای توسط چین برای چین خوب است، اما استرالیا نه.
در نهایت، انتقاد کیتینگ AUKUS را متوقف نخواهد کرد. او سالهاست که موضع حزب کارگر در قبال چین را مورد انتقاد قرار داده است که تاثیر چندانی نداشته است.
علیرغم ادعای کیتینگ مبنی بر اینکه اکثر اعضای رده بالای ALP با او موافق هستند، هیچ شکافی در گروه و شواهد کمی از شورش در میان اعضای حزب وجود ندارد. اما انتقاد تند هنوز هم کسانی را که زمانی بتهای برجسته حزب کارگر را میستیدند، خواهد گرفت.
منبع:
Abc