چند ماه پیش، مارک مک گوان، نخست وزیر استرالیای غربی، خبر خیره کننده ای را ارائه کرد. دولت ایالتی دو نیروگاه زغال‌سنگ باقی مانده خود را تا سال 2029 می‌بندد و میلیاردها دلار را برای ظرفیت‌های تجدیدپذیر و ذخیره‌سازی جدید به عنوان انتقال انرژی در غرب به سرعت بالا می‌برد. اما نشستن پشت اعلامیه، درست خارج از چشم، پاورقی گویا بود.
جهش بزرگ WA به سمت آینده انرژی پاک با گاز پشتیبانی می شود. آقای مک گوان در پاسخ به این سوال که دولت چگونه اطمینان حاصل می کند که وقتی خورشید نمی تابد یا باد برای روزها نمی وزد، روشن می شود، گفت: آنچه ما داریم نیروی گاز است.
در سرتاسر جهان توسعه‌یافته، این داستان مشابهی است زیرا کشورها به دنبال محافظت از سرمایه‌گذاری‌های انرژی تجدیدپذیر خود با شرط‌بندی‌های بزرگ بر روی انرژی گازسوز هستند. آژانس بین المللی انرژی خاطرنشان می کند که در ایالات متحده، گاز حدود 40 درصد از برق تولید شده در سال 2020 را تشکیل می دهد. در ژاپن، سهم سوخت از ترکیب برق تقریباً در طول 30 سال گذشته دو برابر شده و به تقریباً 40 درصد رسیده است و در ایرلند که شاید بیش از هر کشور دیگری برای تولید نیروی خود به باد روی آورده است گاز 50 درصد برق کشور را در سال 2020 تامین کرد.
گاز یک پل برای بسیاری از کشورها است برای همه این کشورها، گاز پل ضرب المثلی بین سیستم برقی است که با سوخت زغال سنگ و تولید هسته ای کار می کند و سیستمی که از منابع باد و خورشید نیرو می گیرد.
تریستان ادیس، مدیر بازارهای انرژی سبز می گوید که موضوع مشترک انعطاف پذیری گاز است. آقای ادیس گفت: اگر با آتش هیزم در مقابل اجاق گاز خود آشنا هستید، اجاق گاز شما آنی است... بلافاصله روشن می شود و می توانید آن را خیلی سریع بالا و پایین کنید در حالی که اجاق هیزمی شما زمان زیادی طول می کشد تا بالا و پایین شود. اکنون، زغال سنگ به اندازه اجاق هیزمی شما انعطاف ناپذیر نیست، اما این تصویری است که نشان می دهد چرا گاز به عنوان این سوخت انعطاف پذیر دیده می شود.
این انعطاف‌پذیری به‌طور فزاینده‌ای در چرخش به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر حیاتی دیده می‌شود، که ذاتاً متناوب و غیرقابل کنترل است. بروس ماونتین از مرکز سیاست انرژی ویکتوریا اخیراً خاطرنشان کرد که نیروی زغال‌سنگ برعکس نیروی انعطاف‌پذیر است. در واقع، پروفسور مونتین گفت که تولید زغال سنگ طوری طراحی شده است که کم و بیش با ظرفیت کامل در تمام زمان کار کند تا بار پایه عرضه در بازار را فراهم کند. پروفسور مونتین به 7.30 ABC گفت: آنها برای انعطاف پذیری ساخته نشده اند.آنها مانند رانندگی با B-Double از طریق یک مرکز شهر هستند ناکارآمد است، آنها نمی توانند استاپ-استارت را انجام دهند.
زغال‌سنگ، انرژی‌های تجدیدپذیر ناسازگار است ناسازگاری زغال سنگ با انرژی سبز ممکن است تا حدودی منجر به تصمیم دولت WA برای تعطیلی نیروگاه های زغال سنگ خود تا سال 2029 شود، اما فراوانی گاز ارزان ایالت نیز به این امر کمک کرد. برای محاسبات آقای مک‌گوان، سیاست ذخیره گاز داخلی ضروری بود که 15 درصد از ذخایر پروژه را برای بازار داخلی کنار می‌گذارد.
این تعهد که در سال 2006 قانون گذاری شد، به استقرار گاز در مرکز صنعت در WA کمک کرد، جایی که سوخت معمولاً بیش از یک سوم نیاز برق ایالت را تامین می کند. در نتیجه تعهدات و سیاست‌های دوستانه‌تر نسبت به شرکت‌های اکتشافی، قیمت گاز در WA تقریباً ۵ تا ۶ دلار در هر گیگاژول است کسری ناچیز از قیمت‌های گاز در ایالت‌های شرقی.
آقای مک گوان گفت: وقتی سیاست رزرو گاز دارید، می‌توانید نیروگاه‌های گاز را فوراً روشن کنید. در بحبوحه اعلامیه های آتش سوزی سریع توسط دولت ها و صنعت در ایالت های شرقی مبنی بر اینکه آنها نیز به سرعت بسته شدن نیروگاه های زغال سنگ را پیگیری خواهند کرد، سوالاتی در مورد نقش گاز در بزرگترین سیستم برق استرالیا مطرح شده است. آقای ادیس معتقد است که پاسخ ساده است او می گوید گاز نقش ناچیزی برای بازی خواهد داشت و او استدلال می کند که دلیل آن نیز به همین سادگی است. برخلاف WA، آقای ادیس خاطرنشان می کند که هیچ تعهدی برای گاز داخلی در سواحل شرقی وجود ندارد.
صادرات شانس ظالمانه برای گاز درعوض، تولیدکنندگان عمده از جمله سانتوس، شل و کونوکو فیلیپس تقریباً از حقوق بی‌محدودیتی برای صادرات گاز طبیعی مایع فوق‌ال‌ان‌جی به بازارهای آسیا برخوردارند.
آقای ادیس گفت: لحظه ای که تصمیم گرفتیم گاز را از طریق کارخانه LNG در گلادستون به آسیا صادر کنیم، داستان نقش گاز در سیستم برق ساحل شرقی را کاملاً تغییر دادیم. پیش از این، من فکر می‌کنم انتظار کلی وجود داشت که با کربن زدایی سیستم، گاز جایگزین زغال سنگ به عنوان منبع اصلی بار پایه سوخت شود.
سپس وقتی تاسیسات LNG را راه اندازی کردیم، به حدود 8 دلار در هر گیگاژول رسید و اکنون شاهد قیمت های 40 دلار در هر گیگاژول هستیم. این گاز را به یک سوخت فوق العاده گران تبدیل کرد. و این بدان معنی بود که گاز جایگزین زغال سنگ نمی شود.
مارک هانا، مدیر استراتژی بازار انرژی و یک کهنه‌کار صنعت LNG، موافقت کرد که عدم تمایل به اعمال رزرو داخلی در ایالت‌های شرقی، کمبود عرضه را تشدید کرده است. اما او گفت که عوامل دیگری از جمله ممنوعیت اکتشاف گاز و محدودیت‌ها در ایالت‌های پرجمعیت مانند ویکتوریا و نیو ساوت ولز نقش دارند. علاوه بر این، آقای هانا خاطرنشان کرد که بانک‌ها و سرمایه‌گذاران نیز به طور فزاینده‌ای از تامین مالی فعالیت‌های گاز خودداری می‌کنند.
او گفت که در مجموع، این نیروها گاز را به‌طور استثنایی کمیاب می‌کنند، که به نوبه خود آن را به عنوان سوخت انتقالی غیرقابل‌قبول می‌کند. کمبود ترکیب را ممنوع می کند
وی افزود حتی اگر ایالت های شرقی استرالیا بخواهند ظرفیت تولید گاز را به میزان قابل توجهی افزایش دهند، چنین محدودیت هایی دستیابی به آن را بسیار دشوار می کند.
آقای حنا گفت: همه چیز نیاز و سودمندی و ماهیت رقابتی گاز در این نقطه برای سواحل شرقی را تضعیف می کند.
دانیل والتون، دبیر ملی اتحادیه کارگران استرالیا، گفت که استرالیا با کمبود شدید گاز با توجه به موقعیتش به عنوان یکی از بزرگترین تامین کنندگان سوخت در جهان دیوانه است. آقای والتون که هفته گذشته با حمله به دولت آلبانی به دلیل آنچه به گفته او معامله احمقانه با تولیدکنندگان بزرگ بود، خطوط گسل در داخل حزب کارگر را افشا کرد، گفت که هزینه های کمبود گاز برای استرالیا در حال روشن شدن است.
آقای والتون گفت: این فقط یک موقعیت دیوانه کننده است که ما به عنوان یک کشور در آن قرار داریم." و چیزی که ما می دانیم این است که این مشکلات فقط بدتر می شوند - آنها آسان تر نمی شوند. ما بیش از یک دهه است که در سیاست انرژی شکست خورده‌ایم و متأسفانه همه چیز در حال تقویت است.
برای آقای والتون، یکی از پاسخ‌ها به مشکلات انرژی استرالیا در سیاست رزرو برای اطمینان از وجود گاز بیشتر برای بازار داخلی و با قیمت مقرون به صرفه بود. او گفت: این کار شرکت‌های گاز را از کار نمی‌اندازد. این امر باعث می‌شود که سودهای فوق‌العاده‌ای برای این شرکت‌ها به همراه داشته باشد.
گاز به عنوان سوخت شیشه شکستن انجمن تولید و اکتشاف نفت استرالیا اعلام کرد که این ممنوعیت های اکتشاف و عدم قطعیت نظارتی است که مانع دسترسی به گاز و نه صادرات شده است. سامانتا مک‌کالوچ، مدیر اجرایی، گفت بهترین راه برای کاهش قیمت‌ها، عرضه بیشتر است. خانم مک‌کالوچ گفت: مناظره‌های جانبی و نام‌گذاری هیچ کمکی به ارائه نتایج سیاست بهتر برای استرالیا نمی‌کند.
آقای ادیس، از نظر واقع بینانه، برای ایفای نقش عمده گاز در انتقال انرژی استرالیا بسیار دیر شده است، زیرا او استدلال می کرد که با فناوری ذخیره سازی باتری به طور فزاینده قدرتمند و پیچیده ای حفظ می شود. او اضافه کرد که هنوز در سال های آینده نیاز به گاز وجود خواهد داشت، اما این یک نیاز حاشیه ای خواهد بود. نقش فعلی گاز به عنوان این سوخت پرکننده است. تا سال 2030، به طور کامل توسط باتری ها به سرقت خواهد رفت و این یک نقش را برای آن باقی می‌گذارد، و آن این است که به عنوان سوخت توقف اضطراری که وقتی باتری‌ها آنقدر دوام نمی‌آورند، می‌توانیم از آن استفاده کنیم.
منبع:
.abc