یک انتخابات در منطقه ای از استرالیای غربی بزرگتر از کل ایالت نیو ساوت ولز - اما محل سکونت حدود 11000 رأی دهنده - این پتانسیل را دارد که ساختار سیاست در WA را به طرز چشمگیری تغییر دهد.
یک انتخابات میان‌دوره‌ای در کرسی شمال غرب مرکزی با استعفای وینس کاتانیا، نماینده ملی‌ها پس از 17 سال حضور در ائتلاف سیاست آغاز شد. اما به دلیل تشکیل صورت فلکی غیرمعمول پارلمان استرالیای غربی، این انتخابات می تواند جرقه نوعی معضل قانون اساسی را ایجاد کند.
دولت کارگر بر پارلمان تسلط دارد و در مجلس سفلی تنها شش نماینده مخالف حضور دارند. چهار نفر ملی و دو نفر لیبرال هستند. Nats و Libs اتحادی را در اپوزیسیون تشکیل داده‌اند و با توجه به اینکه ناسیونال‌ها کرسی‌های بیشتری دارند، رهبر اپوزیسیون میا دیویس ملی‌ها است.
اگر نامزد حزب لیبرال در انتخابات میان‌دوره‌ای پیروز شود، احزاب مخالف هر کدام سه کرسی خواهند داشت و باید در مورد رهبری اپوزیسیون تصمیم گیری شود. حزب لیبرال می تواند از این سناریو و تعداد کمی بالاتر آنها در مجلس علیا استفاده کند تا تلاش کند تا دیوید هانی رهبر لیبرال ها را به دست گیرد. چرا ممکن است این اتفاق بیفتد در شرایطی که حزب کارگر نامزدی را انتخاب نمی‌کند، انتخابات میان‌دوره‌ای عملاً یک مسابقه دو اسبی بین حزب لیبرال و حزب ملی است. اما بسیاری فکر می کنند که این یک پرونده بسته است، و مفسران به طور کلی موافق هستند که انتخابات میان دوره ای یک نتیجه کاملاً از پیش تعیین شده است که به نفع ملی ها خواهد بود. Nats سال‌هاست که بر کرسی ریاست وینس کاتانیا، نماینده سابق مجلس، مسلط بوده‌اند.
حزب مطمئن است که با نامزد محبوب محلی خود، تاجر زن و کارنارون، مروم بیرد، به این تسلط خواهد ماند.
اما لیبی ها کلاه خود را با ویل باستون، دامدار گاسکواینی در رینگ انداخته اند. هر دو طرف بر روی پلتفرم های قانون و نظم و سلامت کمپین می کنند. 10 نامزد دیگر وجود دارد اما شانس آنها برای سرقت کرسی تقریباً غیرممکن در نظر گرفته می شود. حزب کارگر علیرغم تسلط خود در جاهای دیگر در آخرین انتخابات ایالتی، انتخاب کرده است که برای این کرسی نامزد نشود. نامزد دولت برای کرسی در سال 2021، چری سیبوسادو، بیشترین آرای اولویت اول را در آن رای گیری به دست آورد.
اما وینس کاتانیا از Nats به راحتی صندلی خود را در اولویت ها حفظ کرد، قبل از اینکه چندین ماه بعد اعلام کرد که با سیاست تمام شده است. اثر کاتانیا آنتونی گرین، تحلیلگر انتخابات ABC، خاطرنشان کرد که بسیاری از کسانی که در سال 2021 در مجلس سفلی به وینس کاتانیا رای دادند، حزب کارگر را در شورای قانونگذاری انتخاب کردند.
او گفت: «در شورای قانونگذاری، رأی کارگر 50.9 درصد بود، زیرا حمایت ملی از 39.7 درصد در مجلس به 21.4 درصد در شورا کاهش یافت. «این نشان می‌دهد که وینس کاتانیا رای شخصی قابل توجهی داشته است، احتمالاً از حمایت کسانی که زمانی به او به عنوان نامزد حزب کارگر رأی داده‌اند، برخوردار بوده است.
هنگام رای دادن در شورا، بسیاری از رای دهندگان کاتانیا به حزب کارگر بازگشتند. پیتر کندی، تحلیلگر سیاسی کهنه کار و گزارشگر سابق ABC، گفت که استحکام نتس بر کرسی ممکن است بستگی به نحوه رای دادن رای دهندگان حزب کارگر داشته باشد. او گفت: مسئله کلیدی در اینجا این است که چه اتفاقی برای ۴۰ درصد آرایی که حزب کارگر در آخرین بار به دست آورد، می‌افتد. آنها به کجا خواهند رفت؟ این می تواند کلید نتیجه انتخابات باشد.
کمبود نیروی کار خروج حزب کارگر از رقابت‌ها می‌تواند به عنوان یک ضربه آزاد برای اپوزیسیون تلقی شود که به آنها اجازه می‌دهد پیشنهاد کنند دولت به مناطق اهمیت نمی‌دهد این ادعایی است که دولت از ابتدا آن را رد کرده است. مارک مک گوان اعلام کرد که دولت در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه اوت شرکت نخواهد کرد. در آن زمان، او تقریباً دو دقیقه را صرف خواندن نقطه به کلمه از فهرست چاپی سرمایه‌گذاری‌هایی کرد که دولت در شمال غربی مرکزی انجام داده بود.
این شیرین کاری بلافاصله با این سوال آشکار از چندین جهت به یکباره مواجه شد: "پس چرا نامزدی را انتخاب نکنیم؟" نخست وزیر اذعان داشت که پیروزی در انتخابات میان دوره ای برای دولت ها دشوار است.
پیتر کندی گفت: غیرعادی است که حزب کارگر در میدان حضور نداشته باشد، زیرا دفعه قبل تقریباً صندلی را دزدیدند. اما هیچ چیزی برای حزب کارگر وجود ندارد، انتخابات میان دوره ای عموماً برخلاف دولت آن روز است. اگر این بار نوسانی علیه حزب کارگر رخ دهد، مردم می‌گویند اوه، حزب کارگر در حال سقوط است، بنابراین حزب کارگر از انجام این کار اجتناب کرده است. همچنین مقداری پول برای خود ذخیره کرده است. دولت همچنین ممکن است امیدوار باشد که مبارزات انتخاباتی به گل و لای داخلی در ائتلاف مخالفان منتهی شود.
اما لیبرال‌ها و ملی‌ها به‌طور قابل‌توجهی در تمام طول این مدت، همگانی باقی مانده‌اند، و از تلاش‌های خود طفره می‌روند و هر گونه انتقادی از نامزد یکدیگر را تحریک می‌کنند. ریسک بالا پیتر کندی گفت با وجود متمدن بودن، چیزهای زیادی برای هر دو طرف اتحاد در خطر است. او گفت: ملی‌ها باید به صندلی بچسبند، اما لیبرال‌ها باید رای خود را بهبود بخشند. این یک انتخابات بسیار مهم برای دیوید هانی به عنوان رهبر است.
لیبرال ها باید نشان دهند که در راه بازگشت هستند و او آنها را پس از آن فاجعه سال گذشته به عقب هدایت می کند.» آنها باید به خوبی نظرسنجی کنند، در انتخابات سال گذشته هشت درصد فاجعه بار بود، آنها باید در دهه 30 نظرسنجی کنند تا نشان دهند که در راه بازگشت هستند." اما آقای کندی گفت که نکته او این است که صرف نظر از نتیجه، میا دیویس موقعیت رهبر اپوزیسیون را حفظ خواهد کرد اما ممکن است کار آسانی نباشد.
نامزدها چه کسانی هستند؟
رکورد تعداد 12 نامزد وارد رقابت شده اند
(به ترتیب آراء):
نیلز گلان-برتلسن (سبزها)
آندریا رندل (حزب استرالیای غربی)
پیتر بیکر (پارتی کسب و کار کوچک)
مروم ریش (The Nationals)
جرالد لوران (یک ملت)
لین لاکیر (قانونی کردن شاهدانه)
جیک ادکینز مک کول (لیبرال دموکرات)
آنتونی فلس (حزب استرالیای غربی)
آرون هورسمن (بدون واکسیناسیون اجباری)
پیتر دی دان (مستقل)
تونی استوکس (استقلال)
ویل باستون (لیبرال)