ایده های زیادی برای نشست مشاغل ماه آینده روی میز وجود دارد، اما یک نتیجه وجود دارد که به نظر می رسد همه چیز بسته شده است.
پذیرش مهاجرت دائم استرالیا احتمالاً از نظر اندازه و شکل تغییر خواهد کرد. از 160000 نفر در سال به 200000 نفر در سال افزایش خواهد یافت. اجماع قابل توجهی در مورد این رقم 200000، از جمله اتحادیه ها و گروه های تجاری شکل گرفته است. بسیاری استدلال کرده اند که این افزایش باعث تقویت اقتصادی می شود و به پر کردن کمبود نیروی کار کمک می کند اما مهاجرت دائمی بیش از رقم اصلی وجود دارد. هم گروه‌های تجاری و هم اتحادیه‌ها گفته‌اند که تغییراتی در مورد افرادی که برنامه مهاجرت آورده است مورد نیاز است و برخی استدلال کردند که ترفندهای آسانی وجود دارد که می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
برای برنامه مهاجرت بزرگتر و بهتر فشار بیاورید از یک نقطه پایین در اواخر دهه 1990، برنامه مهاجرت دائم استرالیا نسبتاً به طور پیوسته رشد کرد و در نهایت در اواسط دهه 2010 حدود 190000 نفر در سال - درست همان جایی که سقف مهاجرت تعیین شد- بود. سپس به چند دلیل فرو رفت. تعداد ویزاهای اعطایی کمتر از سقف مهاجرت بود تا اینکه در نهایت این سقف تحت دولت موریسون به 160000 مکان در سال 2019-2020 کاهش یافت. آن سال همچنین مصادف شد با شروع COVID-19، که شاهد اعطای ویزاهای کمتری بود.
سقف هنوز هم همان جایی است که دولت موریسون آن را گذاشت، یعنی 160000، اما اجماع برای تغییر ایجاد شده است. اتاق بازرگانی و صنعت استرالیا اعلام کرد که خواهان افزایش دو ساله سقف تا سقف 200000 مکان است. اندرو مک کلار، مدیر عامل شرکت، استدلال کرد که کمبود نیروی کار به اقتصاد ضربه می زند و مهاجرت بخشی از پاسخ است. او گفت: «ما فکر می کنیم باید یک برنامه مهاجرت پایدار اما جاه طلبانه وجود داشته باشد. صراحتاً، ورود مهاجران ماهر بیشتر به استرالیا برای اقتصاد استرالیا، شغل و تقاضا برای آینده خوب خواهد بود. این چیزی است که ما واقعاً باید آن را تشویق کنیم.»
اتحادیه های سواری، با یک صید جالب اینجاست که این همان رقمی بود که ACTU مطرح کرد، نقطه توافق دو گروه که اغلب در انتهای مخالف طیف ایدئولوژیک دیده می شود. با این حال، حمایت ACTU از افزایش 200000 مهاجر دائم در سال به شدت مشروط است. این سازمان دارای 17 شرط بود، از جمله تلاش بیشتر برای شناسایی و اثبات کمبودهای واقعی مهارت، سرمایه گذاری بیشتر در مهارت ها و آموزش، افزایش حداقل دستمزد برای مهاجران موقت و 50 درصد یارانه برای کارآموزان جدید.
میشل اونیل، رئیس ACTU گفت که افزایش مهاجرت باید با افزایش دستمزد واقعی کارگران استرالیایی همراه باشد. او گفت: "این نباید اتفاق بیفتد مگر اینکه ما تغییراتی را در اقتصاد خود ایجاد کنیم که باعث افزایش دستمزد کارگران در اینجا می شود." این تنها در صورتی باید اتفاق بیفتد که ما سیستمی داشته باشیم که استثمار کارگران ویزا را متوقف کند و ما را به سیستم مهاجرت دائمی برگرداند و این تنها در صورتی باید اتفاق بیفتد که ما روی مهارت ها و آموزش کارگران اینجا در استرالیا سرمایه گذاری کنیم.
این اندازه نیست، نحوه استفاده شما از آن است همچنین یک فشار قوی برای نگاه کردن به ورای اعداد خام و در خود مصرف وجود داشته است. به طور معمول، پذیرش مهاجرت دائمی تقریباً دو سوم مهاجران ماهر و یک سوم اعضای خانواده شهروندان یا مهاجران دائمی بوده است. ویزاهای تحت حمایت کارفرما، ویزای منطقه ای، ویزای استعداد جهانی و ویزای مستقل ماهر، همه بخشی از بخش مهارتی معادله بوده اند. مقاله مسائل دولت فدرال که پیش از اجلاس منتشر شد، مواردی را برای ساده سازی چشمگیر آنچه که اغلب یک سیستم ویزا پیچیده و درهم بود، مطرح کرد. این سازمان به بیش از 70 برنامه ویزا (شامل ویزاهای موقت و دائم) اشاره کرد که هر کدام معیارها و زیرمجموعه‌های بیشتری دارند. فهرست مشاغل گاهی بحث برانگیز شامل مهارت هایی بود که مهاجران بالقوه باید نشان دهند تا ویزاهای خاصی را تضمین کنند.
برندن کوتس از موسسه گراتان پیشنهاد می‌کند که یک مورد برای تعمیرات اساسی وجود دارد. او استدلال می کند که استفاده از مهاجرت دائم برای رفع کمبود مهارت های کوتاه مدت منطقی نیست. او گفت: «ما کمکی را که مهاجران به اقتصاد استرالیا و بودجه دولت فدرال می‌کنند، به حداکثر می‌رسانیم، وقتی افراد جوان و ماهر را بدون توجه به شغلشان وارد می‌کنیم».
ما نباید ویزای دائمی را هدف قرار دهیم که به مردم اجازه می دهد برای همیشه در اینجا بمانند، در مشاغلی که ممکن است فقط برای یک یا دو سال کمبود داشته باشند. ما باید دستمزدهای بالا را به عنوان بهترین معیار برای سنجش مهارت‌های افراد در نظر بگیریم این معیار بهتر از هر چیز دیگری است که ما داریم.او از حذف لیست مشاغل به طور کلی و استفاده از درآمدهای بالقوه به عنوان یک معیار حمایت کرده است. و او استدلال کرد که تغییر ساده‌تر دیگری وجود دارد که به طور بالقوه میلیاردها دلار به بودجه اضافه می‌کند.
آقای کوتس می‌خواست ویزاهای «نوآوری و سرمایه‌گذاری کسب‌وکار» لغو شود و آن مکان‌ها به دیگر جریان‌های مهاجرت ماهر منتقل شوند. سال گذشته بیش از 11000 ویزا صادر شد که 14 درصد از کل مهاجرت دائم را تشکیل می دهد. ویزاها «کارآفرینان، سرمایه‌گذاران و صاحبان کسب‌وکار» را هدف قرار می‌دادند و هدفشان جذب آنها برای آوردن مشاغل خود به استرالیا بود. اما آقای کوتس گفت که علیرغم این جاه طلبی ها، ویزا افرادی را که هدفش قرار داده بود، وارد نمی کرد.
او گفت: «آنها معمولاً مسن‌تر هستند، مهارت‌هایی که شما واقعاً می‌خواهید را ندارند، زیرا معمولاً فقط دیپلم دبیرستان دارند و تمایل دارند خیلی خوب انگلیسی صحبت کنند. شما در حال جایگزینی آنها با کارگران ماهر جوان با مدارک تحصیلات عالی و فوق لیسانس هستید که در استرالیا بسیار بهتر عمل خواهند کرد.
موسسه Grattan تخمین زده است که این تغییر سالانه 3 میلیارد دلار سود مالی به بودجه اضافه می کند. بخش فناوری خواهان پردازش سریعتر است عده‌ای نیز بوده‌اند که می‌خواستند توجه بر روی رفع کمبودهای فوری و کوتاه‌مدت مهارت‌هایی که بخش‌هایی از اقتصاد را مهار می‌کند، متمرکز شود. شورای فناوری استرالیا اعلام کرد که تقاضا برای مهندسان نرم افزار، دانشمندان داده، مدیران شبکه های کامپیوتری و سایر نقش های بسیار ماهر با سرعتی دوبرابر نسبت به سایر مشاغل برای نزدیک به یک دهه افزایش یافته است. این رشد سریع منجر به برآورده نشدن تقاضای عظیم از عرضه کافی شده است.
کیت پوندر، مدیر عامل شورای فناوری، گفت که توجه زیادی به اندازه کلی برنامه مهاجرت شده است، اما بزرگترین تغییری که آنها می‌خواستند مشاهده کنند، پردازش سریعتر ویزاها بود. او گفت: "بزرگترین مشکل برای بخش ما زمان پردازش است، این سقف مطلق نیست. «زمان در برخی موارد به شش ماه و نه ماه منفجر شده است. بنابراین برای ما، اولویت در واقع پردازش آن نقش‌های با مهارت بالا، دستمزد بالا و کم خطر با سرعت بیشتری است، زیرا این به ما کمک می‌کند در کوتاه‌مدت کمبود مهارت‌ها را برطرف کنیم.» او گفت که تأثیر کمبود مهارت به ویژه آنهایی که تجربه صنعت قابل توجهی دارند در سراسر اقتصاد جریان داشت و حتی از استخدام افراد بیشتری در داخل کشور جلوگیری کرد.